محمود معظمی/ شوربختانه خبر رسید که دو قطار مسافربری در سمنان با یکدیگر برخورد کرده و در نتیجه چهل کشته تا به این لحظه و هشتاد و دو تن زخمی که حال هفده تن از آنان وخیم گزارش شده است از خود به جا گذاشته است.
نخست این حادثه تلخ و ناگوار را به بازماندگان این حادثه تسلیت میگویم و برای آنان از خداوند طلب صبر و متانت، و برای عزیزان زخمی و آسیب دیده آرزوی تندرستی هر چه سریعتر و شادمانی روح در گذشتگان را از خداوند بزرگ خواستارم.
دریغام آمد از این حادثه دلخراش آسان بگذرم و چند خطی ننویسم. شاید که خون بهای از دست رفتگانمان سبب آموختن و بهتر شدن نه تنها سیستم حملونقل ریلی و جادهای بلکه در تمام موارد مورد نیاز شود. ادامه مطلب
هنگامی که شما مشکلات و حوادث ناخواسته را در جهان پیگیری میکنید، بلافاصله متوجه تفاوت واکنش ملتهای پیشرفته و عقبمانده یا در حال توسعه میشوید. هر چه ملتها و نظامها بستهتر هستند، لاپوشانی و فرار از مسئولیتها بیشتر و دستیابی به واقعیتها سختتر و دشوارتر میشود.
بد ندانستم به چند واقعه دلخراش و پر هزینه سفرهای فضایی که توسط ناسا و سازمان هوایی روسیه شوروی سابق صورت گرفته است اشارهای کنم. شاید که سبب شود بجای رفتارهای خشمگیننانه و برخوردهای سیاسی با اینگونه مسائل دلخراش، تدبیری برای یافتن راهکارهای درستتر و کارسازتر بیندیشیم، تا از تکرار اینگونه حوادث و اثرات منفی بجا مانده از آنها جلوگیری کنیم.

نخستین بار در سال ۱۹۶۷ با کشته شدن ولادمیر کمارف روسی برنامههای هوا فضای جهان نخستین کشته خود را گرفت و یازدهمین ماموریت سایوز سه تن دیگر از بهترین فضانوردان روسی جان خود را در راه ماموریت موفقشان از دست دادند.
در همان سال ۱۹۶۷ نیز سه فضا نورد امریکایی در ماموریت آپولو ۱ در حال تمرین در اتاق اکسیژن بر روی زمین زنده زنده سوختند.
سپس در سال ۲۰۰۳ شاتل فضایی کلمبیا پس از یک ماموریت موفقیتآمیز هنگام برگشت به زمین بر اثر نقص فنی یکی از بالها متلاشی شد و سه تن از فضانوردان در مقابل دوربینهای تلویزیونی جان باختند.
فاجعه به این جا پایان نیافت و در ماموریت چلنجر هفتاد ثانیه پس از پرتاب ششتن از بهترین وآموزش دیدهترین نیروهای ناسا و نخستین آموزگار فضا نورد کریستا مک الیف در مقابل چشم ناظران آتش گرفت و همگی جان باختند.
و هنوز برنامه های کشف فضا با قدرت تمام ادامه دارد. دست کم در ناسا هیچ کسی اعدام نشد و هیچ کسی زندانی نگردید. ولی هزاران صفحه تحقیق و بررسی برای رفع مشکلات و جلوگیری از حوادث صورت گرفت. به عبارت دیگر کاری شد که هیچ یک از این فضانوردان بیهوده جان نبازند و تجربهها تلخ آنان موجب ایجاد امنیت و آرامش پروازهای دیگر شود.
نکته جالب اینکه در زمان حکومت خفقان روسیه شوروی، سالهای سال طبق مدارک کشتهشدن و شکست پروژه فضایی جزو اسناد طبقهبندی شده و دور از دست افکار عمومی بوده است. در حالیکه در حادثه شاتل کلمبیا که برای نخستین بار یک خانم معلم به نام کریستا مک الیف، در ماموریت فضایی حضور داشت و به علت وقوع حادثه که در ساعت یازده بامداد هنگامی که بیشتر مردم سرکارهایشان بودهاند تنها عده کمی حادثه را به چشم خود دیده بودند. از این رو فیلمی که از این حادثه تلخ تهیه شده بود برای مدتها بعنوان قدرشناسی از مقام این معلم فداکار در سراسر مدارس امریکا برای شاگردان و مسئولین به نمایش گذاشته میشد.
-
آیا سازمان فضانوردی شوروی امروز و سازمان هوایی ناسا از بین رفتهاند؟
-
آیا مسئولین آنها بخاطر اشتباهاتی هر چند ساده ولی در آن زمان غیر قابل اجتناب اعدام یا زندانی شده اند؟
فکر نمیکنم دست کم در کشورهای آزاد این مورد پیش آمده باشد، ولی هزاران صفحه گزارش برای هیئتهای تحقیق مجالس سنا و کنگره ایالات متحده تهیه و یا توقف پروژه تا یافتن پاسخ و راهحل مناسب برای تکرار حادثه از تدابیر بکار گرفته شدهاند.
شاید با دستگیری یک نفر یا دو نفر خشم و هیجان مردم آسیب دیده و یا مخالفین قدری آرام گیرد، ولیکن نه تنها هیچ تضمین برای احتراز از تکرار حادثه به وجود نمیآید بلکه سایر دست اندکاران هم برای مبرا کردن خود از مسئولیتهای احتمالی از انجام هر اقدامی کوتاهی میکنند و تلاش میکنند تا کارها را به عهده دیگران بیندازند که در صورت بروز حادثه خود را در دایره امن قرار دهند.
البته استعفای مسئولین مربوطه نشاندهنده حساسیت سیستم بهجان و مال شهروندان بوده و در جای خود، کار درست و پسندیدهای میتواند به حساب آید.
امیدوارم پیوسته به یاد خود بیاوریم که:
«تا زمانی که از خطاهایمان میآموزیم خود را میبایست پیروز بدانیم تا شکست خورده»
با احترام به روح در گذشتگان و امید این که خون بهای آنان درسی شود برای جلوگیری از تکرار این حوادث تلخ و جانفرسا.
دوستدارتان
محمود معظمی
خودت را دوست بدار
و کمک کن تا دیگران نیز خود را بیشتر دوست بدارند.
۷ آذر ۱۳۹۵
. . .
... آموزشهای محمود معظمی را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید ...

. . .



. . .

افزودن دیدگاه
دیدگاه های شما
از یادداشت بموقع و بروزتون ممنون و متشکرم،بنظرم مهمترین و بهترین کار عبرت گیری از وقایع تلخ و شکست هست و اینکه نگذاریم تحت هیچ شرایطی یک اشتباه و شکست دوباره تکرار شود. بلکه هر شکست را یک فرصت ، تجربه و نیز قدمی بلند بسوی پیروزی و موفقیت بدانیم.
از اینکه هستیم خوشحال باشیم
با سپاس و مهر
اگرچه منظور استاد معظمی اقدام بدور از هیجان و شتاب زدگیست ولی باید با مقصرین این حادثه غم انگیز و دلخراش بر خورد مناسب کرد . در جامعه ای که جان انسانها مورد تکریم قرار نگیرد امنیت معنایی ندارد .اگر کشته شدن یک انسان معادل کشتن یک جامعه است این گونه حوادث آن هم از روی بیدقتی و خطا معادل چیست ؟ قبول کنیم در کشور ما آنگونه که باید از جان مردم صیانت نمیشود .خداوند به خانواده های داغ دیده صبر عنایت کند .
متن هر دو بزرگوار مفید و جالب بود
بله باید یسیتم اصلاح شود و تا زمانی که پیام ارور وجود دارد سیستم اجازه حرکت ندهد
نه ینکه اپراتور یا حتی مدیر با تشخیص خود بتواند حرکت قطار را فعال کند
در سیستم های بانکی هم همین طور باید باشد
بار ها در اخبار درج شده یک کارمندبانک با تبانی توانسته پول سرمایه گذاران را به حساب آشنایان خود منتقل کند و سپس متواری شود !!
امروز که تو کانالتون دیدم که یادداشتی متفاوت دارید بیصبرانه بر ان کلیک کردم و دست نوشتتون رو خوندم
واقعا عالی بود و مثالهایی که زدید فوق العاده بودن
در امریکا و شوروی سابق کسی بخاطر کشته شدن نیروهای زبده تحقیقاتی دستگیر و زندانی نشدن
یک نکته وجود داره و اون اینکه اون عزیزانی که در حوادث ناسا کشته شدن در جهت اعتلای علم جهان و دانش بشر کشته شدن، موسسات تحقیقاتی و دولت هم نگذاشتن خون اونها پایمان بشه چراکه به قول معروف راه تکرار بر خطر بستند یعنی ان کاج سنگدل را با تبر تکه تکه بشکستند!!!
اما تو ایران و قضیه دو قطار کمی متفاوته
هموطنان بیگناه ما برای چه چیزی کشته شدن؟ توسعه علم بشر یا سهل انگاری و بیخیالی یک عده؟؟!
اگر توسعه علم و دانش بشر باشه بنده حق رو به حضرتعالی میدم اما با سهل انگاری اگر محکم مقابله نشه باز هم تکرار خواهد شد! چراکه حضرتعالی بهتر از هر کسی میدانید که خطای انسانی، ارتباط مستقیم با عدم دقت داره و دقتی طرف بی دقتی کنه این اتفاقات می افته
اینکه یه عده میگن تو این شرایط دنبال مقصر نگردیم اتفاقا اگر در سهل انگاریهای قبل، دنبال مقصر گشته بودیم و مقصر رو به سزای اعمالش رسونده بودیم دوباره شاهد این اتفاقات تلخ نبودیم
زیاده گویی کردم
عذر بنده رو بپذیرید
لینک RSS این دیدگاه(ها)